VINCZE  Jenõ

Geboren : 20 november 1908 (Versec, Hongarije)
Overleden : 1988
Club(s) als speler: Debreceni MTE (jeugd, 1922-'25), Debreceni VSC (1925-'27), Bocskai FC (1927-'34, 154 wedstr., 65 goals), Újpest FC (1934-'44, 136 wedstr., 67 goals)
Club(s) als trainer: Újpesti TE (1947-'48), Vasas Izzó (1955), Servette FC (Zwitserland, 1957-'59), FC Basel (Zwitserland, 1959-'61), SpVgg Greuther Fürth (West-duitsland, 1961-'64), 1. FC Nürnberg (West-Duitsland, 1964-'67), 1. FC Schweinfurt 05 (West-Duitsland, 1967-'71), SpVgg Bayreuth (West-Duitsland, 1971-'75), 1.FC Herzogenaurach (een half jaar) en de ASV Herzogenaurach (één jaar)
Positie: Aanvaller (rechtsbuiten)

Biografie :
Vincze Jenõ was eerder gedrongen van gestalte, maar was technisch uitstekend, het prototype van een buitenspeler die de zijlijn op en af ging. Hij bestreek een groot gebied op het voetbalveld en sprong regelmatig de verdediging bij. Hij had een goede dribbel, een goede timing en een gevaarlijk afstandschot. Hij maakte dan ook heel wat goals.

Vincze, met bijnaam Guriga, begon zijn loopbaan in de jeugdploegen van Debreceni MTE in 1922. In 1925 stapte hij over naar de grotere stadsrivaal Debreceni VSC. Twee jaar later ging hij als professional over naar Bocskai FC, dat toen juist naar eerste divisie gepromoveerd was in het professioneel voetbal en toendertijds de betere ploeg van Debreceni. Daar zou hij in zeven jaar 154 wedstrijden spelen en 65 doelpunten scoren. In 1930 zou hij met die club de Beker van Hongarije winnen, door in de finale Szegedi Bástya met 5-1 te verslaan. In het seizoen 1930-1931 was Vincze ook nog Hongaars topscorer met 20 goals. Bockskai FC beleefde toen haar glorieperiode. De tijden zijn wel veranderd sindsdien. In december 1934 wierf Újpest FC hem dan aan, waar hij de rest van zijn spelersloopbaan zou doorbrengen. In zijn eerste seizoen, toen hij bij Újpest met ondermeer Sternberg László, Auer Stefan en Szücs György samenspeelde, werd zijn nieuwe club Kampioen van Hongarije. In 1939 zou Újpest onder leiding van Guttman Béla dat nog eens overdoen, waar Vincze toen met Zsengellér een magisch duo vormde waartegen door geen enkele club vond een medicijn vond om hen af te stoppen. Herhaaldelijk verstuurde Vincze kruispassen vanop rechts naar Zsengellér die dan kon scoren. Alleen in competitie scoorde Zsengellér dat seizoen 56 doelpunten, waarvan er de helft door Vincze werden aangebracht. In 1939 werd ook de Mitropa Cup gewonnen, na overwinningen tegen eerst Ambrosiana Inter Milan en SK Beogradski, om nadien in de finale de lands- en stadsgenoten van Ferencvárosi TC met een totaalscore van 6-3 te verslaan. Hij beëndigde zijn spelerscarrière bij Újpest in 1944 na er 136 wedstrijden gespeeld te hebben en 67 doelpunten aan te tekenen. Hij was er ondertussen een legende geworden, als een van de betere aanvallers in de jaren '30.

Bockskai FC, de Bekerwinnaar van Hongarije in 1930 , waar Vincze toen voetbalde.

Újpest FC 1939. van links naar rechts: Futó Gyula, Kállai, Szücs György., Seres, Zsengellér Gyula, Hóri, Tóth III M., Joós, Balogh I, Vincze Jenõ en Kocsis G.

Vincze Jenõ, trainer van Servette.

Na gestopt te zijn als speler bouwde Vincze nog een succesvolle carrière uit als trainer. Hij begon daarmee bij zijn laatste club als speler, Újpesti TE, van 1947 tot 1948. In 1955 coachte hij nog een lokale club, Vasas Izzó, maar na de revolutie tegen de Sovjets in Hongarije in 1956, zou hij zijn land verlaten. Op het moment van de opstand in oktober 1956 bevond hij zich als begeleider van een jeugdteam in het buitenland. Hij besloot toen niet meer naar Hongarije terug te keren en in het Westen te blijven. Hij verkoos naar Zwitserland te emigreren en er zijn trainerscarrière verder te zetten bij Servette FC, waar hij trainer Karl Rappan verving. In 1959 was hij met deze club verliezend finalist voor de Beker van Zwitserland. Dat jaar stapte hij over naar FC Basel, waar hij eveneens twee jaar zou blijven werken. In 1961 verhuisde hij dan naar Duitsland waar hij SpVgg Greuther Fürth in de Duitse hoogste klasse (Oberliga Süd) ging trainen gedurende drie jaar. 1. FC Nürnberg was in 1961 zijn volgende club in Duitsland, waar hij bleef tot 1967. Eerst trainde hij daar het amateurelftal, maar in november 1966volgde hij zijn landgenoot Csaknády Jenõ op als trainer van het Bundesligateam. Het was echter te laat om de club van een degradatie te redden en werd begin 1967 vervangen door Max Merkel. Vervolgens werd hij coach bij 1. FC Schweinfurt 05 en ging er vorr vier seizoenen aan de slag. De club die hij als laatste zou trainen was dan competitierivaal SpVgg Bayreuth tussen 1971 en 1975. Nadien begeleide hij nog de 1.FC Herzogenaurach (een half jaar) en de ASV Herzogenaurach (één jaar), om daar dan zijn trainerscarrière definitief af te sluiten.

Als Hongaars international behaalde hij 25 caps en tekende daarbij 8 doelpunten aan tussen 1930 en 1939. Hij behaalde zijn eerste cap tegen Oostenrijk op 1 juni 1930 in Budapest bij een vriendschappelijke wedstrijd die gewonnen werd met 2-1. Het zou wel tot 14 januari 1934 duren eer hij voor zijn tweede internationale wedstrijd (tegen Duitsland) zou geselecteerd worden. Daarna werd hij regelmatig geselecteerd. Zijn laatste interland viel tegen Joegoslavië in Belgrado waar op 12 november 1939 met 2-0 werd gewonnen.
In 1934 nam hij met Hongarije deel aan het WK in Italië waar hij één wedstrijd speelde. Dit was tegen Egypte waarbij hij in minuut 57 een doelpunt scoorde (de 3-2) en de eindstand 4-2 was in het voordeel van de Hongaren. Zij zouden in de kwartfinale door Oostenrijk uitgeschakeld worden met 2-1.
In 1938 was Vincze met Hongarije opnieuw paraat op het WK in Frankrijk waar hij twee wedstrijden speelde, maar niet scoorde. Hij speelde wel de finalematch tegen Italië die de Gouden medaille zou veroveren door Hongarije met 4-2 te verslaan.

Vincze maakte ook deel uit van het Hongaars elftal dat in de vierde editie van de 'Centraal-Europese International Cup' 1936-1938 meespeelde. Deze competitie begon in maart 1936 met als ploegen: Oostenrijk, Hongarije, Italië, Zwitserland en Tsjecho-Slowakije. De competitie werd echter stopgezet door de Anschluss (annexatie van Oostenrijk door Duitsland op 12 maart 1938). Op dat ogenblik stond Hongarije aan de leiding van het klassement.

De spelers van de Hongaarse ploeg die in actie traden op de Wereldbeker 1938, samen met de trainer en enkele officials.

De Hongaarse ploeg op het WK 1934 in Italië. van links naar rechts: Vágó József, Vincze Jenõ, Sternberg László, Szabó Gábor., Teleki Pál, Szücs György, Lázár Gyula, Markos Imre, Toldi Géza, Futó Gyula, Kemény Tibor, Palotás István en Szabó Antal.

De ploegen voor de finale op het WK 1938 Italië-Hongarije van 19-6-1938 (4-2) met Vincze Jenõ derde van links in Hongaarse ploeg.

ERELIJST :

Club als speler:
* Tweemaal Kampioen van Hongarije met Újpest FC in 1935 en 1939
* Viermaal tweede in het Hongaars landskampioenschap met Újpest FC in 1936, 1938, 1941 en 1942
* Tweemaal derde in het Hongaars landskampioenschap met Újpest FC in 1937 en 1940
* Derde in landskampioenschap met Bockskai FC in 1934
* Winnaar Beker van Hongarije met Bockskai FC in 1930
* Winnaar Mitropa Cup met Újpest FC in 1939
* Topscorer in Hongarije in 1931 bij Bockskai FC (20 goals)

Club als trainer:
* Verliezend finalist met het Zwitserse Servette FC in 1959.

Nationaal elftal :
* Bronzen medaille WK 1934 in Italië (1 wedstrijd gespeeld, 1 goal)
* Zilveren medaille WK 1938 in Frankrijk (2 wedstrijden gespeeld)
* 25 Caps
* 8 goals